فراتر از انسان های عادی
فراتر از انسان های عادی
خلاقیت
خلاقیت مرز جدایی انسان از سایر موجودات فعال در کره خاکی است . خلاقیت ثمره تقابل تجربیات خاصه در خلال زمان استعداد فکری و تمرکز بر روی موضوعات از نگاه بی طرفی است .
در حقیقت به نظر میرسد در جامعه نسل بشر انسانهای خلاق همان هایی هستند که به دلیلی از جامعه بسط یافته و گسترش یافته طرد میشوند . اما نباید فراموش کنیم که همین موجودات طرد شده خالقان تکنولوژی و فرهنگ و تمدن هستند .
در آیین یونان باستان و داستان اساطیر روم باستان آمده است بعد از انکه خداوند والا مقام تصمیم به خلق جهان مادی میگیرد این امر را بر عهده ی اسطوره هایی میگذارد تا این جهان را را خلق کنند و هر آنچه نیاز دارند به انها بدهند . در این بین دو خالق ثانی (اسطوره ) یکی پرومتئوس و دیگری ایپمتئوس ماموریت دارند تا به هر مخلوق هر آنچه برای بقا نیاز دارد را بدهند و این امر به روندی پیش میرود که ایپمتئوس هر آنچه برای بقا و زندگی موجودات نیاز است را میسپارد اما انسان برهنه در این دنیا باقی میماند و اینگونه بود که پرومتئوس از بارگاه اساطیر خلاقیت را در اختیار انسان قرار میدهد .
خلاقیت خروج از گود قوانین نا نوشته در بین عرف و جامعه است ، توانایی اندیشیدن به آوردگاههای جدید در قبال برخورد های نامتناجس در جهان .بدانیم که ایده ها و نظرات همان چیز هایی هستند که جهان را دگرگون میسازند .
برای داشتن ذهن خلاق باید به گونه ای متفاوت دید و اندیشید ؛ یکی از مهمترین بخش ها در فرایند هوش ، نبوغ و خلاقیت توانایی هدایت حیطه تمرکز و توجه ذهنی است . در حقیقت اگر ذهن ما بتواند از ترکیب اطلاعات بی ربط و مجموعه تجربیات گذشته با نگاهی متفاوت راه حلی برای یک مسئله بیابد آنگاه میتوان ادعا داشت در راستای تقویت بنیه خلاقیت گامی برداشته است .
بر اساس آنچه در دیدگاه علم نوین امده است در مورد خلاقیت اینطور بیان میکند که : برای خلاق بودن انسان ها باید متد های عصبی جدیدی را برای مغز خود تعریف کنند و مغز را در سیر فرایند های جدیدی قرار دهند و کمتر به تجربیات قبلی خود اتکا داشته باشند .
زمانیکه مغز انسان به محرکه های جدید برخورد میکند یا به عبارتی در فضایی جدید با خواسته های جدیدی روبه رو میشود که قبلا نمونه ای از آن فضا را ندیده است ،شروع به پوشش میکند و این پوشش در حقیقت ساماندهی جدیدی بر روند ادراک شخص است .
دنیای تخیلات نمونه ای از همان دنیایی است که در آن میتوان هر لحظه یک فضای جدید را ایجاب نمود .
اشو در کتاب خلاقیت خود چنین از خلاقیت تعریف میکند :
خلاقیت بزرگترین عصیان در عالم هستی است ، برای خلق کردن باید از همه قید و بند ها رها شد مگر نه خلاقیت تو چیزی جز تقلید و کپی برداری نخواهد شد .
انسان برای خلاق بودن باید از بعد فردی خود گام را فراتر بگذارد باید از ذهن های توده ی مردم جدایی یابد و در دریای بزرگ اندیشه ها گام بردارد .
رضا پودینه