مهارت ارتباط موثر
هوا به شدت سرد است در هیاهوی باد و بوران انگار نه انگار که بهار آمده است.
چون زمستان شده است اطرافم و بارش برف مهیب ... چند قطره !؟؟!عطش است در دل خاک؛
باز باران با ترانه جنبش و سرزنش ما را به یغما می برد حواسمان باشد اینک بوی بهار آمده است نو کنید جامه به تن که باران زمستانی آن هم در بهار تار و پود دلتان را از خدا دور نکند .!
..........
به نام خدا سلام خدمت شما دوستان عزیز و ارجمند
من رضا پودینه هستم و در این مقاله قرار با شما در خصوص اهمیت یادگیری روش های برقراری ارتباط موثر با دیگران صحبت کنم.
انسان در طی شبانه روز در طول زندگی خود با دیگران به دلایل و شیوه‌های مختلفی ارتباط برقرار میکند ارتباط کلامی و ارتباط چشمی و ارتباط حرکتی و غیره در این میان مهمترین بخش ارتباط گیری ما انسان ها با هم همین ارتباط کلامی است اما ارتباط چیست؟!؟
ارتباط در حقیقت فرایند ارسال یک پیام از شخص اول به شخص دوم است به این صورت که برایتان می گویم فردی به عنوان شخص اول را در نظر بگیرید که نیازی دارد و برای تامین نیاز خودش یا برطرف ساختن این نیاز خود از شخص دیگری باید کمک بگیرد در اینجا هنوز ارتباطی شکل نگرفته است. ارتباط زمانی شکل میگیرد که شخص اول برای تامین نیاز خود پیامی را به صورت کلامی یا غیر کلامی به شخص دوم ارسال کند.
زمانی که شخص اول پیام خود را به هر شیوه ای برای شخص دوم ارسال می کند و شخص دوم آن پیام را دریافت می کند عملاً فرایند ارتباط گیری شکل می گیرد ؛ مثلا کودکی گرسنه را در نظر بگیرید :
( وی برای رفع نیاز گرسنگی خود به مادرش می‌گوید مادر گرسنه هستم در اینجا یک رابطه شکل می گیرد چرا که کودک به عنوان شخص اول پیامی را به صورت کلامی به شخص دوم یعنی مادر ارسال کرده است و مادر آن پیام را دریافت کرده است ..
حالا که با مفهوم برقراری ارتباط به صورت ساده آشنا شدیم نکته اینجاست که این ارتباط چه زمانی موثر واقع می شود در این مورد هم یک توضیح کوتاه میدهم همانطور که متوجه شدیم برقراری ارتباط یعنی ارسال پیام از فرد اول به فرد دوم بر اساس همین مضمون زمانی می گوییم یک ارتباط موثر واقع شده است که فرد دوم پاسخی را به فرد اول بدهد که مورد نظر شخص یا فرد اول بوده است .
زمانی که شخص دوم پاسخ متناسب با میل و خواسته و اراده شخص اول به او می دهد آن وقت یک ارتباط عملاً موثر بوده است برای اینکه این اتفاق رخ بدهد شخص اول باید منظور خود را به درستی منتقل کرده و یا به عبارتی پیام را به درستی ارسال کرده باشد تا شخص دوم متوجه منظور و خواسته او شده و بلکه بتواند پاسخی مناسب خواسته و میل او به او بدهد
در اینجا یادگیری مهارت ارتباط گیری موثر معنا پیدا می کند
همان دو شخص قبلی را در نظر بگیرید اگر شخص اول که فرستنده یک پیام است بلد نباشد که چگونه پیام خود را به درستی ارسال کند آنگاه نباید از شخص دوم توقع پاسخ مناسبی برای خودش را داشته باشد و عملا یک رابطه موثر ایجاد نمی شود
در حقیقت شخص اول برای اینکه بتواند به درستی و راحتی به نیازهای خودش به کمک دیگران پاسخ بدهد ابتدا باید نحوه درست ارسال کردن پیام را یاد بگیرد که این نحوه درست ارسال کردن پیام همان مهارت ارتباط گیری موثر است.
زمانی یک ارتباط موثر می شود که گیرنده پیام همان چیزی را بفهمد که فرستنده پیام می‌خواهد برساند و جوابی مناسب و متناظر میل و اراده شخص اول به او بدهد در این حالت ارتباط موثر است.
رضاپودینه
۱۰فروردین۹۸
