سکوت
تفرقه کوتاهیست از تاریکی در تره ی سیاهی شب ، این روزها و شبها آرامش معنای دیگری دارد و سکوت نجوای بی کسی است .
بی هدف در بیابان ، در خیابان و در کوچه ها پرسه میزنم شاید ای نگار من
یکی از این شبها بتوانم
در ره مهتاب رویت را ببینم .
کاش امشب یا شب های دیگر تو باشی و من همچنان در جستجوی تو و در عطر بوی تو غرق باشم .
ای نگار راستین من ای مهربان من و ای زیبا ترین ترانه ی سکوت من در کدامین کوچه ها آرمیده ای ؛
من در این تاریکی و در این شب و در این سکوت به جستجو برمی خیزم و همچنان به امید این که لحظه ای دوباره تو را ببینم با خودم و با خدای خودم در خلوت ، تو را نجوا می کنم ، کاش تو باز هم دوباره در مسیر من زندگی کنی .
کاش لحظه ای در مسیری رویش تو را ببینم ، پویش تو را ببینم و گاهی هم به سرزنش خویش دوباره به شرب عطر تو در هوای آلوده مست شوم و هوشیاری خودم را از دست بدهم ای نگار من ای راستین ترین عشق من ای مهربان من کجایی ؟
دوست داشتن تو لحظه لحظه را هم برایم معنا کرده است بیا و لحظه هایم را پر کن از تلا‌لؤ وجودت،مهربان نگار من تره ی سیاه شب هم به سیاهی رنگ موهای تو نمی رسد .
و باز هم مهتاب به روی تو غرق شده است در حسرت ...!
ای مهربان نگار من ، من باز هم به دنبال تو می گردم بازهم کوچه ها را در جستجوی تو هستم .
چرا که من غرق در تپش و زندگی برای تو هستم ای مهربان نگار من بگو ... بگو که کجا آرمیده ای تا من باز هم به جستجوی تو به آنجا بیایم ...
باز من بگردم تو بگردی و جهان دگرباره بازهم بگرداند ما را ...
ای نازنین من ، من غرق شده ام در سیاهی چشمانت ، ای آسمان من و ای تپش های زندگی من ، من بی تو یعنی هیچ و تو برای من یعنی تمام زندگی یعنی تمام لحظه ها ... ای نازنین من ای نگار من ای مهربان من کجایی ؛کجایی که بی تو دیگر تاب و تحمل هیچ کس را ندارم ...
ای دوست ترین دوست من بیا دستم را بگیر ...
و به من زندگی دوباره ای ببخش ای مایه حیات من
بدان که من همانجا منتظرت می مانم ...
دقیقاً در کوچه دلتنگی
خانه حسرت
پلاک عشق
نازنین نگار من
معنای تمام لحظه های من بیا که من همچنان منتظر تو هستم .
چه سیل ببارد از آسمان و چه کوه ها در هم بشکافند به هیچ وجه نه اندیش که من دست از تو بر می دارم .
ای نگارنده زندگانی من تو بدان و بمان که بی تو من هیچم .
رضاپودینه
۱۳ فروردین ۹۸
